باب ما يقوله إذا ركب الدابة للسفرِ
وعن ابنِ عمر رَضِيَ اللَّه عنهما، أَنَّ رسولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم كانَ إِذا اسْتَوَى عَلَى بعِيرهِ خَارجاً إِلي سفَرٍ، كَبَّرَ ثَلاثاً، ثُمَّ قالَ: “سبْحانَ الَّذِي سخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كنَّا لَهُ مُقرنينَ، وَإِنَّا إِلى ربِّنَا لمُنقَلِبُونَ. اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ في سَفَرِنَا هذا البرَّ والتَّقوى، ومِنَ العَمَلِ ما تَرْضى. اللَّهُمَّ هَوِّنْ علَيْنا سفَرَنَا هَذَا وَاطْوِ عنَّا بُعْدَهُ، اللَّهُمَّ أَنتَ الصَّاحِبُ في السَّفَرِ، وَالخَلِيفَةُ في الأهْلِ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وعْثَاءِ السَّفَرِ، وكآبةِ المنظَرِ، وَسُوءِ المنْقلَبِ في المالِ والأهلِ وَالوَلدِ” وإِذا رجَعَ قَالهُنَّ وَزَادَ فيِهنَّ: “آيِبونَ تَائِبونَ عَابِدُون لِرَبِّنَا حَامِدُونَ “ رواه مسلم
شرح الحديث مع فضيلة الشيخ خالد بن عثمان السبت حفظه الله تعالى
170. MLANGO WA ANAYOSEMA MTU WAKATI ANAPOMPANDA MNYAMA WAKE WA SAFARI
Imepokewa na ‘Abdullâh bin ‘Umar ( Radhi za Allah ziwe juu yake ) amesimulia: “Mtume ﷺ alikuwa anapolingana sawa juu ya mnyama wake tayari kwa safari, hupiga Takbîr mara tatu, kisha husema: “Subhânalladhî sakkhara lanâ hâdhâ wamâ kunnâ lahû muqrinîn wa innâ ilâ rabbinâ lamunqalibûn. Allâhumma innâ nas-aluka fî safarinâ hâdha albirra wattaqwâ waminal ‘amali mâ tardhâ. Allâhumma hawwin ‘alainâ safaranâ hâdhâ wat-wi ‘annâ bu’dah. Allâhumma antassâhibu fissafari walkhalîfatu fil-ahli. Allâhumma innî a‘ûdhubika min wa‘athâ-issafar, waka-âbatil-mandhwar, wa sû-ilmunqalab filmâli wal-ahl walwalad.” [Ametakasika Aliyemfanya huyu atutumikie, na tusingeliweza kufanya haya wenyewe na hakika sisi tutarudi kwa Mola wetu Mlezi. Ewe Mola, hakika twakuomba – katika safari yetu hii – wema na uchamungu, na twakuomba amali Unazoziridhia. Ewe Mola, Tusahilishie safari yetu hii na Utufupishie umbali wake. Ewe Mola, Wewe Ndiwe Mwendani katika safari hii, na Ndiwe Naibu katika familia. Ewe Mola, najilinda Kwako dhidi ya shida za safari, nisije nikaona mandhari yatakayonihuzunisha, na marejeo mabaya katika mali, mke na watoto._” Na anaporudi huomba dua hiyo na kuongezea: “Âyibûna tâ-ibûna ‘âbidûna lirabbinâ hâmidûn.” [Tumerudi hali ya kuwa ni wenye kutubia, wenye kumwabudu Mola wetu na kumhimidi].” [ Imepokewa na Muslim.]